Pauzeren omdat je partner te veel drinkt

Kim en Hester pauzeren, omdat ze dat een gezonde keuze vinden. En omdat ze een partner hebben die een moeizame relatie met alcohol heeft. Wat dat met hen doet, lees je hier.

Kim (55): Mijn man is op dit moment herstellende van keelkanker. Eerder werd hij gediagnosticeerd met lymfatische leukemie en slokdarmkanker. Bij de diagnose slokdarmkanker gingen er bij mij al enkele alarmbellen af. Zou het te maken hebben met zijn drinkgedrag? Mijn man dronk stevig. Hij was een echte gezelligheidsdrinker. Maar zo gezellig was dat niet. Hij bleef vaak en lang weg. Ons gezin had eronder te lijden. Ik las veel onderzoeken op internet waarbij werd aangetoond dat alcohol de slokdarm keer op keer prikkelt en dat het risico op slokdarmkanker daarmee werd vergoot. Ik heb diverse artsen gevraagd naar de relatie tussen alcohol en slokdarmkanker, maar niemand gaf thuis.

Ik raadde mijn man met klem aan te stoppen met drinken. In het verleden zocht hij wel eens hulp, maar nooit met de intentie om te stoppen met drinken. Ook deze diagnose trok hem niet over de streep.

Afgelopen juli kregen we het verlammende bericht dat er keelkanker was geconstateerd. In tegenstelling tot de artsen die we bij het vorige ziektetraject troffen, zei de KNO-arts mijn man direct te stoppen met het drinken van alcohol. Hij zag wel een verband en hij wist van het alcoholgebruik van mijn man. Mijn man schrok. Nu wel. Hij stopte met drinken. Dat is nu ruim een half jaar geleden. Hij heeft op dit moment nog veel pijn en taalt niet naar alcohol.

Wel ben ik bang voor de tijd die nog gaat komen. Straks als hij zich weer beter voelt, als de horeca weer opengaat, als hij zich weer onder de mensen mag begeven. Iedereen kent hem met een borrel. Ik hoop dat hij sterk genoeg is om ‘nee’ te zeggen.

Ik doe mee met IkPas omdat het goed voelt. En omdat ik niet wil drinken onder zijn neus. Ik wil de verleiding zo beperkt mogelijk houden. Hij zegt dat het hem niets uitmaakt en dat je allemaal je eigen keuzes maakt. Toch drink ik nu ook niets, omdat dat beter voelt.”

Hester (71): “Mijn man drinkt al een hele lange tijd een fles wijn per dag. Ik heb me bewust aangemeld voor IkPas in de hoop hem ook zover te krijgen een alcoholpauze in te lassen. Dit is helaas niet gelukt. Hij drinkt nog steeds dagelijks. Hij doet dit om beter in slaap te vallen. Daarnaast gebruikt hij ook slaappillen. Het gevolg is dat, als hij slaapt, ongelooflijk snurkt. We slapen al een hele tijd apart. Ik vind het niet erg, want dat is rustiger voor mij.

In 2019 kreeg mijn man zijn eerste epilepsieaanval. Een jaar later nog één. Tegen de neuroloog loog hij over zijn alcoholgebruik. Maar ik was er ook bij en zei hem de waarheid te vertellen. De neuroloog was verre van gelukkig met deze ontboezeming en heeft letterlijk tegen hem gezegd dat hij moet stoppen met drinken. Het was aan dovemans oren gericht. Ook heb ik mijn zorgen bij de huisarts aangekaart. Deze heeft gezegd ze serieus te nemen, maar kan niets doen wanneer de persoon in kwestie niet geholpen wil worden.

Hij weet dat het niet goed voor hem is, maar zegt dat je ook een beetje ‘moet leven’. Wat hij niet ziet en ook niet wil zien, is dat de alcohol hem gevangenhoudt. Vroeger dronk ik met hem mee. Maar daar ben ik gelukkig helemaal van genezen. Ik ben hartpatiënt en mijn cardioloog drong aan om te stoppen met het drinken van alcohol. Dat advies heb ik direct ter harte genomen. Heel af en toe wil hij me nog wel eens verleiden om alcohol te drinken. Dan doe ik net alsof ik een grote slok neem en dan neem ik eigenlijk maar een mini-slok. Of ik gooi het bij de planten.

Onze relatie is veranderd. We wonen in een groot huis en we hebben beiden een paar hobby’s. Dat betekent dat we niet de hele tijd op elkaars lip zitten. Gelukkig is hij nog wel lief voor me. Als dat niet meer het geval zou zijn, dan zou ik bij hem weggaan.

Ik hoop dat alcohol op een dag tien keer zo duur wordt. En dat geen enkele supermarkt het nog mag verkopen. Het is gif en je doet jezelf veel geweld aan door het te drinken.”