Blogger aan het woord

Of het moeilijk is om niet te drinken?

Jawel, al verschilt het per dag/avond. En dat is direct ook het grote verschil met mijn eerste stopsucces: de moeilijke momenten. Die had ik toen namelijk niet.

Misschien omdat ik op dat moment echt klaar was met de réden waarom ik begon met drinken (eenzaamheid binnen mijn relatie). Die relatie was al een paar jaar uit, het verdriet gesleten, het nieuwe huis een thuis voor ons allen. Het duurde gewoon even voordat ik de resetknop vond.

Of ik goed functioneer in het dagelijks leven?

Jazeker. Ik drink nooit meer (en zelden minder) dan die literfles. Mijn lichaam is eraan gewend, dus ik heb geen last van katers. Natuurlijk voel ik me nooit optimaal, maar het is voldoende om uitstekend voor de dag te komen.

Waarom dan toch deze uitdaging aangaan?

Omdat het drinken een ‘moeten’ is. Natuurlijk heb ik de keus om niet te drinken, maar mijn stupid brain weigert te luisteren naar ‘nee’. Misschien moet ik harder praten, overtuigender zijn…maar overtuigend zijn zonder er zelf in te geloven? Gedoemd te mislukken.

Nu merk ik, dat ik het dus wel (weer) kan. En daar ben ik best trots op!

Hoewel het momenteel lastig is, omdat mijn moeder gisteren te horen kreeg dat ze geopereerd moet worden aan een tumor. Kwaadaardig, maar wel graad I. Goed te behandelen, alleen duurt het herstel bij een 80-jarige over het algemeen langer. Plus het feit dat ze mentaal nog niet is waar ze moet zijn. Zorgen dus…en dat is een trigger voor mij.

Geen wijn in huis halen (damn de supermarkt die tot 21.00 open is en 3 stappen verderop zit).

Afleiding zoeken (voetbal kijken). Appen met supporters (de mijne, niet die van Ajax )

Ik breng het in de praktijk en hoop dat ik niet strand!

So far so good…