Nooit meer

Nog een paar dagen, dan zit de 40 dagen challenge erop. Maar ik ga door. Het afgelopen half jaar heb ik ondervonden dat ik zonder alcohol kan. Dat had ik een jaar geleden niet gedacht. Toen corona in Nederland losbarstte, barstte er ook iets bij mij. Mijn alcoholgebruik bereikte het dieptepunt. Er moest heel dringend iets gebeuren, alleen er gebeurde niets!! Ik kon niet stoppen. De laatste dag dat ik dronk werd ik heel ziek. Mijn hoofd begon te bonzen, ik kreeg geen lucht meer, mijn borst verkrampte en ik ging knock out. Daarna heb ik totaal in de war mijn huisarts gebeld. Ik kon meteen bij hem langs en we hebben zeker een uur zitten praten. Daarna heeft hij mij helemaal onderzocht. Gelukkig kwam ik er bovenop. Ik kreeg heel veel hulp, van lieve mensen en ik heb daarna geen druppel meer gedronken. Helemaal klaar was ik ermee.

Nooit, nooit, nee echt nooit ga ik weer drinken, zelfs niet eentje omdat het zo gezellig is. Want dat is het niet, niet voor mij. Het gaat goed met me. Ik ben nog steeds hard aan het werk, maar het vertrouwen wordt steeds groter, mijn leven is er enorm beter van geworden. Ik ben 15 kilo lichter, en begin langzaam weer gezond te worden. Het leven lacht me weer toe. Mijn dank aan mijn lieve familie is groot, nooit hebben zij me laten vallen.

Er is volop tijd om te genieten, de lente hangt in de lucht, de zomer komt eraan. Er staan een hoop nieuwe plannen in mijn agenda, maar er gaat ook tijd komen voor rust.

Dankjewel lieve medepassers, voor alle mooie verhalen. En wat jullie ook verder gaan doen, nuchter blijven of af en toe een goed glaasje drinken, ik wens jullie alle goeds, maak iets moois van jullie leven, blijf genieten van alles wat je doet.

Ook dank voor het hele IkPas team, voor alle steun, de informatie en het enthousiasme waarmee jullie alles gedaan hebben. Het was een waardevolle ervaring.

Als de challenge voorbij is, koop ik een fles (alcoholvrije) partybubbels van een welbekende supermarkt en dan proost ik op mijn nieuwe leven. En op al het prachtigs dat komen gaat.

En op jullie, want we hebben het toch maar gedaan.

Ik sluit af op z’n Broabants: Houdoe en Bedankt!

Gerelateerd

Blog Esther

Opgeruimd…en door!

Mijn omgeving kent mij niet meer terug. Vroeger was ik altijd moe, of onderweg. Te lang te veel drinken, doet je lichaam nu eenmaal niet veel goed. Toen ik stopte…
Lees meer
Blog Esther

Monsters

Vroeger zaten ze onder mijn bed en als ik veel geluk had jaagde papa of mama ze weg. Nu zitten ze vooral in mijn hoofd en ben ik de enige…
Lees meer
Blog Esther

Schema’s

Vroeger was ik ‘allergisch’ voor schema’s. Je weet wel alles op een vaste tijd. Ik gruwelde ervan. Nee, ik bepaalde graag zelf wat, waar en wanneer. Met als gevolg dat…
Lees meer
Wijzig instellingen voor chat