Geen alcohol, geen suiker, helemaal niks

Het ‘ontwijnen’ gaat weer beginnen! Voor de tweede keer doe ik mee aan IkPas. Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik nog niet begonnen: het is nog geen 1 januari 2021. Toch heb ik mezelf al mentaal op scherp gezet. Schoot ik vorig jaar qua wijntjes met de kerst behoorlijk uit, dit jaar heb ik het in de decembermaand heel bescheiden gehouden. Vorig jaar leerde ik dat je, hoe meer je in december drinkt, hoe lastiger je het jezelf maakt om de eerste week van IkPas goed door te komen. Vanochtend een webinar van ontwijncoach Jacqueline van Lieshout gevolgd. Vorig jaar ontdekte ik deze inspirerende vrouw via haar gratis webinars en haar boek ‘Ontwijnen’. Dat woord vond ik toen hilarisch. Hoezo ontwijnen? Wat is er mis met een lekker wijntje per dag? Ik ben toch geen alcoholist? Jacqueline kwam met ontnuchterende informatie die wij wijnliefhebbers liever niet horen. Bijvoorbeeld dat kleine hoeveelheden alcohol al een verhoogde kans op borst- en darmkanker geven, dat je er veel minder diep door slaapt en dat het je immuunsysteem bepaald geen goed doet. Terwijl het juist in deze coronatijd zo belangrijk is om je weerstand op peil te brengen of te houden!

Gelukkig kwamen vanochtend ook andere voordelen van niet-drinken op tafel: het gevoel van vrijheid dat je zonder drank ervaart bijvoorbeeld. Ik heb dat zelf na een half jaar alcoholvrij na de IkPas-maand in 2020 ervaren. Jacquelines nieuwste boek, ‘De geest uit de fles’ gaat over het waarom van alcohol drinken. Ik sta te popelen het te gaan lezen. Want waarom ging ik na 165 dagen niet-drinken met al zijn voordelen toch weer voor de bijl? De eerste maand vond ik supermoeilijk. Mijn slaap herstelde zich niet zo gemakkelijk, en het verlangen naar een goed glas rode wijn was nog groot. Ook viel ik geen grammetje af. Maar geleidelijk ging ik me toch veel beter voelen: blij als een kind, uitgerust en vrijer. Het niet drinken ging me ook steeds beter af. Helaas leek het me – op een terras, op een prachtige zonnige lentedag – ineens een goed idee om een koel glas Chardonnay te drinken. Zou het nog smaken? Belachelijk idee, vind ik nu. Hoezo toch weer ‘proberen’ terwijl alcoholvrij zo goed beviel? Toch werd ik niet meteen de dag erna, maar een maandje later weer zwak in de knieën. Het aantal gelegenheden waarop ik vond dat een glas wel paste, werd geleidelijk ook weer wat meer en het mooiste was: ik merkte dat ik zelf naar gelegenheden zocht of ze zelfs creëerde.

Hoewel ik bij lange na niet op het aantal wijntjes van vorig jaar uitkwam, baalde ik ontzettend van mezelf: ik was zo ver gekomen! Ik wilde er weer een punt achter zetten, omdat ik merkte dat ik steeds wat verder het foute pad opliep. Mijn eerste stap: ik gaf me meteen weer op voor IkPas. Een mooie stap op weg naar een misschien wel radicale wijn-reset, zo zie ik de januarimaand die voor de deur staat voor me. Ik ga het weer stapje voor stapje aanpakken. Dat betekent per dag de uitdaging recht in het gezicht kijken. De stapjes zijn dan klein en dat is een stuk gemakkelijker dan opkijken tegen een berg waarvan de top heel ver weg is. Wie weet hoef ik dan volgend jaar helemaal niet meer aan IkPas mee te doen, omdat ik een heel jaar alcoholvrij gehaald heb en niet-drinken zelfs helemaal niet meer voor me speelt. Hoe mooi zou dat zijn! Voor de eerste IkPas-week stop ik trouwens niet alleen met wijn, maar ook met de suikervrije frisdranken. Die ik heb omarmd als vervanging en ik drink er echt heel veel van. Ik heb gemerkt dat ik mijn enorme suikerbehoefte daarmee toch in stand houd, veel chocola eet en logischerwijs niet afval. Door deze loze suikers te schrappen, hoop ik toch wat af te vallen. Veel succes mede-Ik Passers met de eerste week!