Blogger aan het woord

Glanzend

In mijn zoektocht naar alles wat los en vast zit over alcohol trof ik ook een onthutsend staatje over de maatschappelijke schade als gevolg van alcohol gerelateerd geweld, verkeersdoden of verslavingen met maatschappelijke verloedering en diefstallen als gevolg. Een voorzichtige schatting van die schade komt neer op 2,3 miljard. Als ik Wikipedia mag geloven is dat ruwweg evenveel als het Bruto Nationaal Product van Suriname. Of voor de voetbalkenners: ruim elf Mbappé’s.  Andere ramingen noemen trouwens bijna het dubbele.  Onder die schade wordt bijvoorbeeld begrepen lagere arbeidsproductiviteit (de kater op maandag), inzet van politie en justitie en de kosten als gevolg van verkeersongevallen.

Het deed me denken aan het het liedje ‘Z-side’ van Pé Daalemmer en Rooie Rinus – voor de niet-noordelingen de moeite van het googelen waard. Daarin komt het zinnetje voor: ’s-middags op het voetbalveld en ’s-avonds op de meid/we kunnen elke zondag weer een boel agressie kwijt. Paradoxaal genoeg lijkt dát dan weer niet het gevolg van alcohol. Want, zo leert internet, groepsgeweld neemt toe bij evenementen waar géén alcohol wordt geschonken. Mogelijke verklaring: teleurstelling dat er niet gedronken kan worden. Echt? Het is een catch22. Of je gunt de ‘supporter’ alcohol en hij betaalt je met geweld, stapt daarna in de auto of leert zijn vriendin thuis een lesje. Of je onthoudt hem die roes en krijgt dezelfde rekening gepresenteerd.

Het is vandaag 29 januari 2024. De laatste maandag van januari. We hebben het bijna gehaald, ik neem tenminste aan dat het overgrote deel van degenen die nog de moeite nemen de nieuwsbrief te lezen ook heeft volgehouden. We ruiken de finish, maar de vraag is: wat staat er daar op ons te wachten? Ik ben benieuwd of er mensen zijn die aftellen naar middernacht 31 januari, om meteen de champagne open te trekken omdat ze het gehaald hebben. Uitgesteld oud en nieuw. Begrijp me niet verkeerd: dat is iedereen van harte gegund, want het is in deze samenleving een heuse prestatie om een maand lang ‘nee’ te zeggen tegen alcohol. Het is zo gewoon en zo alom aanwezig en de reacties als je zegt: ‘nee dank je, ik drink een maandje niet’ zijn soms zo meewarig. Je zou ervan naar de fles grijpen. Maar dat hebben we niet gedaan! Wij hebben in elk geval een maand lang geen bijdrage geleverd aan de maatschappelijke alcoholschade.

Als ik de balans opmaak van een maand zonder, dan is het me weer meegevallen om het vol te houden. Afgevallen ben ik niet, ook dat is geen nieuws, want in de afgelopen jaren lukte dat ook niet. Ik slaap beter, zeker, en voel me doorgaans ook fitter. Al hielp de verkoudheid van de eerste helft van januari niet bij dat gevoel. Of mijn huid stralender is? Geen idee, ik geloof het eigenlijk niet. En ook dit jaar eindigt weer met één grote frustratie. Al vijf jaar lang wordt het me beloofd. Ik zie er elke januari weer naar uit. Maar nee hoor. Ook na deze droge maand: geen glanzend haar.