Recht uit de pen: Jeroen

Komende maandag gaat de laatste week van deze IkPas-challenge in. Voor mij beperkt die uitdaging zich tot de weekenden, want doordeweeks drink ik vrijwel nooit. En dit weekend is nog een uurtje korter ook; een mazzeltje! Deze ’40 dagen geen druppel’-opgaaf verbleekt haast bij de uitdagingen waar we nu dagelijks voor staan. Schrale handen van het vele wassen, alles en iedereen ontwijken op weg naar en ín de supermarkt, je kinderen blijven motiveren om hun schoolwerk te doen. De meeste moeite heb ik met het sociaal isolement, dat zal voor velen zo zijn. Degene die ik nu, buiten mijn gezin, het meeste in levende lijve tref? Dat is niet mijn beste vriend, waar ik elke week mee ging squashen. Geen van mijn maten van de percussiegroep; niet de kickbokstrainer, ook niet mijn broers. Zéker niet mijn moeder van 82, die elke dinsdagavond bij ons kwam eten en oppassen. Nee, het is de dame die bij de bakker werkt en ik weet niet eens hoe zij heet!

Nu ik dit zo schrijf, besef ik me dat dit eigenlijk voor de uitbraak van dat virus óók al het geval was. Haar zie ik twee tot drie keer per week, alle anderen hooguit een keer. Hm.. hoe dan ook, ik mis iedereen! En dat wordt natuurlijk steeds erger. Bij het bericht dat de gehele veelonthouding niet tot begin april maar tot juni zou duren, werd ik wel even moedeloos. Maar beetje bij beetje lukt het om het te accepteren. De trainer maakt nu korte instructievideo’s om thuis aan je conditie en techniek te kunnen blijven werken. Het deed me goed om hem weer te zien en om zijn stem te horen, ook al is het via YouTube. Ik neem mij voor om dagelijks zo’n work-out te gaan doen. Verder eet ik keurig twee appels per dag, probeer ik te ontspannen en voldoende te drinken; alcoholvrij natuurlijk.

Joh, ik houd me eigenlijk niet eens meer zo bezig met het niet-drinken, merk ik. Toen ik twee jaar geleden blogs schreef voor IkPas, viel ons 12,5-jarig huwelijksfeest midden in die periode; was er een bierproeverij met alle jongens van mijn vriendengroep, verjaarspartijen. Ik schreef dat alcoholvrij de Paasdagen doorkomen geen eitje zal zijn… Maar dit jaar gaan we natuurlijk nergens heen en ik ben geen thuis-veeldrinker. De kermissen hier met Pasen en Hemelvaart en ook de Koningsdagsfeesten ga ik door de afgelastingen daarom ook wel doorstaan zonder (teveel) te drinken.

Grote kans dat na deze crisis alcohol helemaal geen noemenswaardige plek meer vindt in mijn leven. Morgen, 29 maart, is ’De Dag van de Goede Daad’. Doe dan ook jezélf nou eens een lol: denk erover om alles wat anders in te gaan richten; zoals we dat nu toch al moeten doen. Niet bang of bezorgd zijn over dingen waar je geen vat of invloed op hebt. Zorg voor regelmaat in je dagelijkse dingen: Sta ongeveer dezelfde tijd op, was je gezicht, ontbijt, beweeg regelmatig -liefst even in de buitenlucht-, drink voldoende (thee en water, neem koffie alleen in de ochtend!) en praat! Spreek je angsten uit. Maar praat ook gewoon over wat je bezighoudt. Als je even niemand om mee te praten hebt, schrijf het dan van je af. Lucht je hart, ruim je hoofd. Dat werkt verfrissend.

Ik wens jullie een goed weekend. Maak er het beste van.

Groet, Jeroen