Recht uit de pen: Jeroen

Een van de weinige evenementen dat niet is afgelast of uitgesteld dit jaar, is gelijk een van de meest spectaculaire en eentje waar veel mensen naar uitkijken: De Lente! Sterker nog, zij begint steeds eerder. De lente wacht niet langer op haar beurt en verdringt onverschrokken de winter. Dit jaar stootte zij koning Winter haast begin februari al van de troon. En dat terwijl er nog een Wintervrundje voor mij koud staat; misschien wel het lekkerste bier ter wereld. Ik zou mijzelf ermee belonen na deze alcoholpauze. Maar ik denk dat ik ’m dit jaar oversla, zoals ook de winter is overgeslagen. Het laat me koud. Beide blijven wat mij betreft ’in de ijskast’. Mijn beloning heb ik al ontvangen en daar geniet ik veel langer van: een goed gevoel in het voorjaar.

Ik ben gek op de lente. Een nieuw begin, een frisse start. Oók jaarlijks de aanvang van het kermis- en festivalseizoen. In de gemeente waar ik woon, vindt de eerste kermis van de regio altijd plaats in het weekend van Pasen. Ik mocht alle aankondigingen en dus ook de poster hiervoor verzorgen. Als grafisch vormgever ontwerp ik onder andere affiches voor diverse organisaties en cafés in de buurt. Ik reken hier meestal weinig voor; maar de afgelopen maanden heb ik veel ontwerpen letterlijk voor niets gemaakt! De posters van de kermis bijvoorbeeld, zijn in grote hoeveelheden gedrukt maar nooit verspreid. Ze zien er spatzuiver uit; een keurig stukje drukwerk gaat ongezien bij het oudpapier. Ook voor de Oranjecomités en buurtkroegen zie ik veel van mijn creaties voorbij komen op internet met een lelijk kader er doorheen waar ’geannuleerd’ in staat. Zonde van mijn werk, maar bovenal natuurlijk heel triest voor alle horecaondernemers, organisaties en de vele mensen die graag die evenementen hadden bezocht.

Lichtpuntje vind ik, dat nagenoeg iedereen er het beste van probeert te maken. Zo is er deze zaterdag vanuit mijn stamkroeg een soort pubquiz georganiseerd, waar je thuis per mobiele telefoon aan kunt deelnemen. Ik zag daar in het voorcafé de verfblikken op het biljart staan en voor een ander café vroeg de uitbater mij een ontwerp te maken voor een nieuw naambord voor aan de gevel. Men ziet de kans schoon voor een opknapbeurt. Particulier zijn ook veel mensen aan het klussen geslagen en dat houdt de winkels dan nog enigszins draaiende in deze moeilijke tijd.

Tja, je moet wát.. de crisis. Het blijft een kl.te-situatie. Maar stiekem vind ik het heel soms ook wel eens lekker ofzo. Laatst moest ik iets hebben van de bouwmarkt en liep ik langs het winkelcentrum. Normaal suist en raast daar van alles langs je heen. Maar nu; zo heerlijk rustig, de zon in mijn gezicht, ik absorbeerde haar energie. Er is gewoon even geen enorme druk, iedereen lijkt vriendelijker en geduldiger, er is geen voelbaar móeten. En dat gevoel gebruik ik om na vandaag -de laatste dag van de 40 dagen geen druppel- door te gaan met passen. Op 8 november begon ik. Er zijn geen evenementen in het verschiet, dus ik houd dit niet-drinken vast wel minstens een halfjaar vol. Als wat verlegen gelegenheidsdrinker word je zonder gelegenheden ook niet in de verlegenheid gebracht om te drinken.

Doe wat voor jullie goed voelt, beste IkPassers. Als je vanaf morgen weer iets drinken wilt, prima toch. Maar wellicht nu met meer besef en ook bewuster van jezelf. Door deze alcoholpauze, maar ook door de crisis, zul je gemerkt hebben dat we veel flexibeler en stoerder zijn dan gedacht. We blijken ons uitstekend te kunnen aanpassen naar allerlei omstandigheden. Zonder alcohol ben je weerbaarder en heb je meer energie, je hebt nu echt een buffer gecreëerd. Gebruik dat om alle mooie dingen om je heen te kunnen zien en beleven, want dat is het allerbelangrijkste: blijf gezond en blijf genieten!

Groet, Jeroen