Van Dry January naar Try February

Zeg eens eerlijk, hangen er in of rond jouw huis nog kerstlichtjes? En is dat omdat je het nog zo gezellig vindt in deze ongezellige tijd, of vooral omdat je nog geen zin hebt om het op te ruimen?

Toen wij het huis kochten waarin we nu wonen, stond er een kacheltje in de woonkamer. De vorige eigenaar wilde deze meenemen naar zijn nieuwe huis. Het eerste dat wij deden, is het loze rookkanaal verwijderen. We hebben ons hele leven niet gerookt en gaan daar ook niet aan beginnen. Maar op dak staat nog steeds een intens lelijke kachelpijp keihard geen nut te hebben. En al ruim een jaar lekt het daar. Bij veel neerslag sijpelt het via de plafondplaten de zolderkamer in, waar ik werk. Ik had in mei al eens iemand gevraagd of die dat voor mij herstellen wou. Dan moest ik alleen even nieuwe ouwe dakpannen regelen. Vermoedelijk lag er nog 1 achter schotten op zolder, dan kon ik die meenemen om 10 van diezelfde te kopen. Maar om daar bij te komen, zou ik een overvolle kast moeten legen. Uitstel, uitstel.. en het lek wordt lekker, lekst.

Daarnaast lek ik zelf ook al best lang. Da’s een beetje een ranzig verhaal dus ik zal jullie de details besparen. Maar het is niet zonder angst en ook niet zonder gevolgen. Een doktersbezoek veel te lang uitgesteld. Deze week –ik ben ook weer fanatiek aan het sporten– is mijn mindset gereset. Ik voel sterk de noodzaak nodige zaken krachtig aan te pakken, en ik heb er eigenlijk ook zinvolle zin in. Dingen afvinken. De afspraak voor een scopie is gemaakt. Het gaat vrij binnenkort gebeuren en ik ben er klaar voor. Daarnaast de troep ingedoken en uit de kast gekropen mèt een dakpan! Gelijk bij de pannenbakker tien van die dingen gehaald en ook een klusser gebeld. Zaterdag komt een vakman die pijp van dak halen en het gat dichten.

Hoe mooi is het om Dry January af te sluiten met letterlijk het afsluiten van dingen, om deze ’Dry’ te krijgen: ons huis en mijzelf! Ik zou bijna zeggen: dat wordt zondag Pannenbier! Maar we zijn er nog niet hè en ik ga trouwens nog een tijdje door met pauzeren/detoxen. Bevalt me prima. En het zal me helpen met het behalen van een aantal doelstellingen. Na Dry January volgt Try February! Nieuwe uitdagingen. De kamers van allebei onze dochters moeten nodig eens volledig vernieuwd worden; nieuw behang of schilderwerk, nieuwe vloer, wat planken bevestigen. Mijn ene dochter zou dat vorig jaar voor haar verjaardag krijgen. Zij is over drie weken wéér jarig. En de ander heeft al 12 jaar het babybehang aan de muren. Dan heb ik nog van vier jaar vakantiefoto’s op mijn computer staan, waar ik fotoalbums mee wil samenstellen… Klaar met uitstellen!

Wat alcohol betreft: In Try February ga ik proberen het niet-drinken vol te houden en vooral het glas spreekwoordelijk vaker halfvol te zien, zonder er te diep in te hoeven kijken. Andere jaren ging ik na het IkPassen voor het ’gecontroleerd drinken’, met behulp van allerlei capriolen. Dan nam ik me voor om tussen elke twee alcoholische consumpties wat water te gaan drinken. Ook hield ik voortdurend de tijd in de gaten voor het gemiddelde gebruik. Maar ik werd zo moe van het denken tijdens het drinken, dat ik besloten heb niet meer te drinken tijdens het denken!

Ik kijk erg uit naar café- en restaurantbezoekjes en ook weer gezellig bij iemand thuis een avondje ’hangen’. Maar het kan zijn dat ik het dan wel wat moeilijk krijg om niet te gaan meedrinken. Dat heb ik al zo lang niet hoeven te weerstaan, dat ik haast niet meer weet hoe ik me altijd staande hield tussen een lallende menigte. Maar het komt vast goed. Ik ben blij voor iedereen die in de horeca werkt, dat er eindelijk betere vooruitzichten zijn. Voor mij als grafisch vormgever ook gunstig; evenementenposters en social media-posts vormgeven, menukaarten, advertenties…leuk en dankbaar werk voor leuke, dankbare mensen.

Daarover gesproken: ik wil alle medewerkers van IkPas bedanken voor alle informatie en steun en ook de bloggers en vloggers! Toch weer nieuwe dingen geleerd deze maand en veel artikelen heb ik met genoegen gelezen. Dry January zit er bijna op: ’missie volbracht’. Maar hoe verder..? Wat doe jij? Mijn vrijblijvend advies: bespreek met de mensen om je heen, hoe het jou is vergaan. Praat erover met je gezin, met familie en je vrienden. Want dat zijn, naast jezelf natuurlijk, degenen waarvoor en waarmee je het hebt gedaan. Ik hoop dat de IkPas-alcoholpauze jou meeviel en vooral BEviel en dat je sowieso een beetje trots bent op jezelf. Dat mag je zeker zijn!

Gerelateerd

Blog Jeroen

Het ritme kwijt

Al ruim 37 jaar ben ik lid van een percussie ensemble, een slagwerkgroep. Ik leef bij de woorden van Frizzle Sizzle: ‘Alles heeft een Ritme’. Een paar weken inmiddels, worden…
Lees meer
Blog Jeroen

Jeroen en de sterren

Over het algemeen voel ik weinig voor het volgen van de privélevens van muzikanten en andere (van tv/radio/web) bekende mensen, zoals sporters en filmsterren. Hoe minder je van de artiest…
Lees meer
Wijzig instellingen voor chat