Blogger aan het woord

Deze week heb ik een afspraak bij de huisarts. Al lange tijd heb ik last van slaapproblemen en de afgelopen maanden is dat niet minder geworden. Ik had een kleine hoop dat ik door het stoppen met alcohol beter zou gaan slapen. Maar helaas, niks is minder waar.

Alle jaren dat ik heb gedronken, en dat zijn er inmiddels 42 heb ik geloofd dat alcohol mij hielp te ontspannen en dus ook indirect hielp voor mijn nachtrust.

Toen ik 15 was en voor het eerst kennis maakte met alcohol dacht ik daar wellicht nog niet over na, het was destijds in elk geval niet de reden om te gaan drinken. De eerste slok bier vond ik maar bitter en vies. Maar al mijn vrienden dronken bier of een mixdrankje van Pisang Ambon, Safari of Blue Curaçao, dus deed ik gezellig mee.

Ik kan me overigens ook nog levendig herinneren hoe ik na deze feestavondjes tollend in m’n bed lag en de andere ochtend met een tong van leer en bonzende hoofdpijn wakker werd. Ik leerde dan ook al snel dat ik geen bier en mixdrankjes door elkaar heen moest drinken en dat ik maar beter met mate kon drinken. Met mate betekende voor mij max. vier alcoholische drankjes op een avond. Dat gaf me een heerlijk ontspannen gevoel, zonder er beroerd van te worden.

Ik heb een diagnose ADHD, dus voor mij betekent een aantal glazen wijn in de avond tegelijkertijd ook dat ik mijn dag van me af kan laten glijden en dat ik lekker kan slapen. Vooral dat laatste is dus nu een dingetje. Ik lig uren naar het plafond te staren en wanneer ik uiteindelijk in slaap val, word ik halverwege de nacht wakker om vervolgens opnieuw urenlang schaapjes te tellen. Best frustrerend.

Ik heb al van alles geprobeerd. Minder koffie drinken, mediteren, yoga, een wandeling, het gebruik van beeldschermen verminderen. Maar niks helpt effectief. Minder koffie levert hoofdpijn op. Meditatie en yoga helpen me wel te ontspannen maar maken mijn slaapproblemen helaas niet minder. Een wandeling is wanneer het regent geen pretje, en regenen deed het nogal eens de laatste weken. Het gebruik verminderen van een lichtgevend beeldscherm, klein of groot, met name in de avond leverde me helaas maar één ding op; ik weet nu dat óók dit een behoorlijke verslaving is, vooral die telefoon. Maar inslapen? Ho maar!

Nu heeft de huisarts me ‘pammetjes’ voorgeschreven in de hoop dat ik met enkele weken weer wat in mijn ‘slaap’ritme kom. Twintig euro moest ik aftikken bij de apotheek. ‘Wordt niet vergoed mevrouw’.

Voor dat bedrag had ik ook vier flessen wijn kunnen halen bij de slijterij. Niet dat ik daar naar terug wil, maar ik vraag me werkelijk af wat beter helpt. Dan kan ik in elk geval een aantal nachtjes bijtanken. Maar nee, dat is geen optie! En dat is ook absoluut niet wat ik wil.

Wat ik wil is gewoon lekker slapen, in de ochtend uitgerust wakker worden zodat ik frisse energie heb voor de dag. Moet een pilletje me daar nu echt bij gaan helpen?

Ik denk dat ik er nog maar een paar nachtjes over slaap (of wakker lig), voor ik besluit om deze ‘pammetjes’ wel of niet in te nemen.

Het stoppen met drinken gaat al met al dus nog niet helemaal vanzelf. Maar opgeven? Nee! Het maakt me eerder standvastiger om door te zetten!

Tot volgende week!

Joyce