Recht uit de pen: Judith

Ken je dat gevoel dat je heel hard wil schreeuwen, of met een deken over je hoofd op de bank wil gaan liggen? Precies dat gevoel had ik vorige week dinsdag. De verbouwing loopt uit, (had ik kunnen weten, want een verbouwing loopt altijd uit) dat ík iedere keer wat nieuws verzin heeft er natuurlijk niets mee te maken.

Die verbouwing dus, en de regen die met bakken uit de hemel kwam, natuurlijk iedere keer nét als ik onze Australian Labradoodle Puck ging uitlaten. En….niet in de laatste plaats, die dinsdag zaten er echt te weinig uren in de dag, wat ervoor zorgde dat ik niet kon gaan sporten. Daar word ik heel knorrig van. Die knorrigheid zorgde er weer voor dat ik (vol zelfmedelijden) aan het einde van de dag heel veel zin had in een glas wijn.

Ik realiseerde me echter dat het niet de wijn was waar ik behoefte aan had, maar aan ontlading, de stress van de dag moest ik kwijt. Wat nou geen tijd om te sporten…ik had geen tijd om naar de CrossFit box te gaan, maar daarom kon ik nog wel gaan hardlopen. En wat een goede keuze, daarna voelde ik me heerlijk en weer vol met nieuwe energie.

Had ik een glas wijn gedronken, dan was mijn energie ver te zoeken geweest. Wellicht had ik me korte tijd ontspannen gevoeld maar daarna ook loom. Nu had ik energie en was dat stressvolle gevoel verdwenen.

De eerste weken van deze challenge zijn omgevlogen, als deze blog verschijnt zijn er al bijna 3 weken om. Ik merk dat deze challenge (tot nog toe) me makkelijker afgaat dan die in januari. Gedurende die 30 dagen IkPas was ik me veel meer bewust van het feit dat ik meedeed aan een alcoholloze challenge. Nu gaan er dagen voorbij dat ik er helemaal niet bij stilsta. Mijn brein heeft zich als het ware aangepast aan deze situatie en begint het als normaal te zien.

Mijn allerliefste merkt eigenlijk niets, hij slaapt niet beter (hij valt sowieso altijd binnen 3 seconden in slaap, om na 6 uur slaap zo fit als een hoentje wakker te worden.) Hij voelt zich ook niet fitter en is niet afgevallen. Kortom hij voelt zich zoals hij zich ook voor de challenge voelde. Op mijn vraag of hij zich na de challenge weer verheugde op een glas whisky, antwoordde hij bevestigend. Het is niet zo dat hij de weken aftelt maar heeft absoluut niet de behoefte aan een volledig alcoholloos leven.

Nu met de afgelaste events vanwege het coronavirus worden de verleidingen om alcohol te drinken natuurlijk minder, desalniettemin heb ik nog een aantal leuke dingen in het vat zitten. Morgen een modeshow van een van mijn favoriete winkels. De ontvangst is daar altijd met bubbels uiteraard. Maar daarover de volgende keer meer.

P.S. Nog een tip die ik zelf ook toepas om deze challenge vol te houden: deel de challenge op in blokken en kijk niet naar de einddatum. Werk in weken of desnoods in dagen. Elke dag die je af kunt vinken is er een. Zo komt je doel ongemerkt steeds dichterbij.