De start van 100 dagen alcoholvrij

Vandaag start het nieuwe jaar. Vandaag is mijn IkPas-periode begonnen. Mijn Dry January! Anders dan andere jaren heb ik er dit jaar echt zin in. Waarschijnlijk omdat ik het rotsvaste vertrouwen heb dat ik het ga volhouden en ook omdat ik de positieve effecten al eerder heb ervaren. Ik vind het overigens ook wel de hoogste tijd voor een pauze in mijn alcoholgebruik…zeker na de afgelopen feestdagen.

Eerste kerstdag waren we door mijn ouders uitgenodigd om mee uit eten te gaan. We waren met z’n achten. Mijn ouders, mijn zus en haar man en ons gezinnetje van vier. Mijn vrouw had dienst, dus zij heeft ons afgeleverd bij het restaurant en schoof een uurtje later gezellig aan. Ze werd die avond gelukkig niet meer weggeroepen. Omdat het erg druk was in het restaurant had de bediening op voorhand geadviseerd om iets voor de kinderen mee te nemen, zodat ze zich aan tafel konden vermaken. Beiden mochten bij wijze van uitzondering hun iPad met koptelefoon meenemen en het duurde dan ook niet lang dat ik de vraag kreeg of ze ‘op’ hun iPad mochten. Ik had eigenlijk bedacht om dat uit te stellen tot na het eten, maar aangezien we door de enorme drukte vrij lang moesten wachten op het voorgerecht en de kinderen zich begonnen te vervelen was ik al snel om. En dan beleef je dus de magie van je kinderen die zichzelf vermaken, waardoor je er ‘geen kind aan hebt’ en zelf ook lekker kan genieten van het eten en de volwassen conversatie. Heerlijk! Dit was pas de eerste keer dat we dit zo hebben aangepakt, meestal gingen wij tot nu toe naar een restaurant met een speelgelegenheid voor de kinderen, maar voor mij is het zeker voor herhaling vatbaar. De kinderen vonden het fantastisch en gelukkig namen ze ook wel rustig de tijd voor hun kindermenu. Die avond heb ik me tegoed gedaan aan het lekkere eten, de gezellige conversatie en een paar lekkere drankjes. 

Op tweede kerstdag kreeg ik mijn schoonfamilie over de vloer. Omdat mijn vrouw dienst had met de kerstdagen kwam het kerstdiner voor mijn schoonfamilie, we waren met z’n tienen, op mij neer. Mijn zwager had aangeboden om voor het nagerecht iets lekkers te bakken, dus ik hoefde alleen maar te zorgen voor het voorgerecht en het hoofdgerecht. Ik had het voorgerecht ook uit kunnen besteden, maar aangezien ik graag kook en wel van een uitdaging houd, besloot ik er zelf voor te gaan. Het pakte allemaal prima uit. De organisatie van het kerstdiner met mijn schoonfamilie gaat per toerbeurt. Wij waren dit jaar dus weer aan de beurt. Ik weet me nog goed te herinneren dat het stressniveau drie jaar geleden, toen we het kort na onze verhuizing ook georganiseerd hebben, een stuk hoger lag dan bij deze editie. Ik voelde me eigenlijk redelijk relaxt en dat is voor mij best wel bijzonder in deze periode van het jaar. Dus ook op tweede kerstdag lekker gegeten en gedronken. En dan is het nog niet gedaan met feesten, want op 27 december was mijn vader jarig. Je kunt het al bijna raden, maar mijn alcoholgebruik is in de laatste week van het jaar doorgaans beduidend hoger dan in de rest van het jaar. Om dit jaar de ‘feestweek’ iets meer in de hand te houden en daarmee de start van IkPas voor mezelf iets gemakkelijker te maken heb ik besloten om een paar dagen eerder te stoppen met drinken. Op 28 december heb ik mijn voorlopig laatste drankje gedronken en het streven is om het niet 30, maar 100 dagen vol te houden. Als ik het goed heb uitgerekend betekent dit tot 6 april. Voorgaande jaren dronk ik op oudejaarsavond ook nog een paar drankjes, maar dan voelde het wel erg geforceerd om klokslag twaalf uur te stoppen. Vandaar dat ik dit jaar samen met mijn vrouw eerder ben begonnen. Voor oudejaarsavond hadden we alcoholvrij bier en alcoholvrije wijn, want we gingen er natuurlijk wel een gezellige avond van maken. Aan het eind van de middag hebben we gezellig gegourmet met de kinderen en ’s avonds genoten van de eindejaarsprogrammering op tv onder het genot van een lekker hapje. De behoefte aan alcohol is bij mij op dit moment al ver verdwenen, maar dat komt ook omdat ik, zoals dat de laatste jaren wel vaker het geval is, een virusje te pakken heb. Steevast na de kerst word ik ziek. Daar baal ik van, want dit zijn nou juist de dagen om met vrouw en kinderen leuke dingen te doen. Kennelijk moet ik mezelf gewoon beter beschermen rondom de kerstdagen, want dit is nou al het zoveelste jaar dat dit gebeurd. Maar goed, ieder nadeel heeft zijn voordeel…ik heb nu wel plenty tijd om te bloggen. Sinds een paar maanden heb ik mijn eigen website en blog ik over mijn pogingen om gelukkig, gezond, slim en duurzaam te leven. Benieuwd? Neem gerust eens een kijkje op www.bamboebeertje.nl Maar hoe leuk het bloggen ook is, het liefst zou ik nu naar buiten gaan om een rondje te hardlopen. Ik vrees echter dat ik dat in mijn huidige conditie maar beter nog even kan uitstellen. Aan m’n gezondheid werken voelt heerlijk, maar laten we het nou niet gaan overdrijven….HAPPY NEW YEAR!!!