Er is hoop voor de horeca

Het is gelukt. Voor het eerst in zo’n dertig jaar tijd geen alcoholische drankjes op m’n verjaardag. Bleek toch een grotere uitdaging dan vooraf gedacht. Het leverde me enkele mooie inzichten op.

1. Probeer niet níet aan alcohol te denken.
2. Verleg je focus.
3. Er is hoop in de horeca.

De eerste twee inzichten hangen met elkaar samen: je voornemen iets niet te doen, is moeilijker dan je voornemen iets wél te doen. Neem je voor níet aan een roze olifant te denken en húp, je ziet een prachtig mollig knalroze exemplaar voor je geestesoog verschijnen.

Door te benadrukken dat ik een maand stop met alcohol, blíjf ik aan alcohol denken.

Leg ik de focus op het feit dat ik een maand lang gezond ga leven, dan gaat dáár m’n aandacht naar uit.

Dat inzicht dringt pas door na m’n verjaardag. De hele dag is een ‘strijd’ tégen de alcohol. Een vriend, niet wetend van m’n queeste, geeft me een bierpakket cadeau en ik voel een steekje van verlangen. Dat ik ‘s avonds tijdens een diner met m’n lief niet voor de bijl ga, komt alleen door een frisdrankkaart die nóg avontuurlijker is dan de wijnkaart (wat me bij inzicht 3 brengt). Bij thuiskomst twijfel ik: toch nog een glas van die goeie fles? Ik besluit dat de avond nog te kort is om te zondigen.

Al met al probeer ik de hele dag te voorkomen alcohol te drinken. En dat is stom, want verder ben ik inmiddels eigenlijk helemaal niet meer zo bezig met het feit dat ik droogsta.

Dat komt omdat ik m’n focus verlegd heb naar iets anders: ik ben een zoektocht begonnen naar avontuurlijke alcoholvrije drankjes. Want laten we wel wezen: van de niet alcoholische drankjes in de wereld komen alleen koffie en thee een beetje in de buurt van een ‘wilde smaakbeleving’. Alle zoete meuk aan frisdranken is meer van hetzelfde, zelfs al zijn ze ‘een beetje vreemd’. Als je een fles cola koopt, weet je precies hoe die zal smaken. Bovendien zul niet allerlei verschillende soorten proberen, omdat er maar een de beste is. Bij bier, wijn en whisky is dat een ander verhaal. Door de afwisseling in herkomst en samenstelling blijven die spannend.

In het restaurant op m’n verjaardag ontdek ik echter dat er, naast de te zoete prikdrankjes die in de meeste restaurants worden geserveerd, een universum is aan avontuurlijke alternatieven, veel minder zoet en net zo verrassend als de wijnkaart. Er staan maar liefst elf bijzondere drankjes op het menu: spiced lemon & rose, ginger & lime leaf, yuzu (whatever it may be)… Stuk voor stuk maken ze me nieuwsgierig en ik denk: nog een paar horeca-uitbaters meer die aan IkPas gaan meedoen, en er is hoop in de horeca!

Margreet (51) woont met man en puberzoon in het midden van het land. Ze is inmiddels een ervaren IkPasser, al waren niet al haar pas-pogingen even succesvol. Na een maandje Dry January knoopt ze er nog een periode KortDroog achteraan.