Een hele hoop spanningen…

Zo, dat was een pittige eerste week! Ik weet niet hoe jullie het hebben ervaren, maar de 30 dagen challenge was misschien wel makkelijker geweest als het op een saaie maandag was begonnen. In plaats daarvan was het een weekend zonder alcoholische versnapering en ja, dat was wel even wennen. Het voelde echt even alsof ik in het diepe werd gegooid. Zoals mijn vader altijd zegt: “Er is nooit een goed begin”, en dat gold ook voor de start van deze pauze…

Afgelopen maandag hebben we de sleutel gekregen van onze nieuwe woning. Een onwijs leuk avontuur natuurlijk, maar we hebben vier weken de tijd het huis – daterend uit de jaren ’70 – in een strak en modern jasje te krijgen. Nu heb ik de handigste man ter wereld en een hele lieve (schoon-)familie die de handen uit de mouwen steekt voor ‘ons project’. Maar het brengt soms wel wat spanningen met zich mee.

Een spanning die ik normaal onderdrukte met een glaasje wijn, wat mij vervolgens een beter gevoel gaf! Er waren zeker twee avonden dat ik op de klok keek en dacht: ‘het is nog geen 20:00 uur, zal ik nog even snel naar de winkel?’. Ik besloot mijn broertje en mede-IkPas- deelnemer om advies te vragen. Want ja, hij zal het vast ook wel eens moeilijk hebben? Hij vertelde me dat hij lekker gaat Netflixen en zei dat ik moest bedenken dat het verlangen naar een glaasje wijn in golven gaat. Het gevoel is er, maar gaat ook weer weg. Ik pakte vervolgens een kop cappuccino en begon aan een heerlijke serie. Toen het tijd was om naar bed te gaan, kon ik alleen maar tevreden zijn.

Hetgeen waar ik écht heel erg blij mee ben, is mijn nachtrust. Je denkt dat je lekkerder slaapt met een paar drankjes op, maar dat is niet zo. Sinds 1 januari heb ik echt nog nooit zo goed geslapen. Ik word in de ochtend dan ook uitgerust wakker. Dat was wel een puntje waar ik erg naar kon verlangen. Voldoende slaap, niet steeds wakker, geen droge mond. Gewoon heel erg relaxt, heerlijk!

Daarnaast wandel ik bijna elke dag om meer te bewegen. Aan mijn voeding moet ik nog het één en andere veranderen, maar ik merk dat alles tegelijk wel weer heel veel is. Eerst maar eens dit en dan de volgende stap. Hoe gaat het bij jullie? Welke positieve gedachten zijn er bij je opgekomen en wat doe jij tijdens een moeilijk moment? Tot volgende week!

Liefs, Marijke