Ik wíl niet drinken

De eerste drie weken zijn voorbij gevlogen, wie had dat gedacht? De verhuizing en de verbouwing gaan ondertussen hard door. Thuis pak ik wat dozen in, rond ik werkopdrachten af, niet te vergeten het huishouden op peil te houden en mijn peuter te vermaken. De oudste twee logeren een aantal nachtjes bij opa en oma om zich beter te kunnen concentreren op het schoolwerk. Wat ook weer een positieve werking heeft thuis; ik voel minder spanning en we kunnen onze eigen gang gaan.

Het begin van deze challenge vond ik pittig, omdat het zo’n gewoonte was, dat wijntje. Ik had niet verwacht dat die gewoonte zo gemakkelijk te doorbreken was. Ondanks de voorgaande jaren dat ik meedeed aan de alcoholvrije 30 dagen, zag ik er dit jaar toch meer tegenop. Het drinken was een gewoonte geworden en zat zo in mijn systeem. Des te leuker vond ik het om erover te bloggen en mijn gevoel hierin te bespreken met iedereen!

Wat ik vooral heb geleerd is dat het niet willen drinken iets anders is dan niet mogen. Het is een bewuste afspraak die ik met mijzelf heb gemaakt. Als ik mijzelf iets zou verbieden, dan was het op de één of andere manier veel moeilijker. Zie het als een uitdaging waarin je jezelf wilt bewijzen dat je iets wél kunt behalen. Dan is het einde veel sneller in zicht! Wat zal mijn volgende challenge worden? 30 dagen niet snoepen?

Wat het ook gaat zijn, deze laatste dagen zijn voor mij a piece of cake! Na deze 30 dagen zal dat wijntje niet het ontspannende momentje van de dag zijn, maar het fijne momentje van het weekend!

Tot volgende week!

Liefs, Marijke