Blogger aan het woord

“Waarom doe jij mee aan Dry January, jij drinkt amper!” hoor ik mijn zwager zeggen. Hij is dan op bezoek om mijn 14-jarige dochter een hart onder de riem te steken, want zij is herstellende van een fikse knieblessure.

Ik ben Mariska, 40 jaar en een matige drinker. Wat zich vertaalt in één à twee glaasjes rode wijn per dag.

Omdat ik medicijnen gebruik en een paar kilo te zwaar ben, geloof ik dat ook dat ene glaasje wijn effect kan hebben. Al een aantal jaar doe ik mee aan Dry January zonder noemenswaardig succes.

Dit jaar besluit ik het anders aan te pakken: niet alleen verleng ik met KortDroog en nu 40 dagen geen druppel, ook pas ik mijn voedingspatroon aan. Ik eet tussen 12.00 en 20.00 uur.

In die tijdspanne ben ik dusdanig druk dat ik mij houd aan de drie maaltijden ontbijt, lunch en diner.

Dit jaar voor het eerst verlies ik kilo’s – en die hoef ik niet terug!

Ook ben ik fitter geworden. Ik merk dat aan mijn conditie en aan het vlotter uit bed komen, ofwel voordat de wekker gaat dan wel als de wakker gaat.

Nu ‘moet’ ik ook wel, want ik heb een hond die uit wil. En op mijn werk verwachten ze mij ook.

Mijn partner werkt in het buitenland en verblijft daar ook de meeste tijd. Ik wil een goed voorbeeld zijn voor mijn dochter, nu ik de hoofdverantwoordelijke thuis ben. Ook toen ik vorige week bij hem was, heb ik geen alcohol gedronken. Ik was daar van tevoren nog niet zeker van! Ik heb daar in een restaurant matcha thee ontdekt. Een wat pittige en warme, alcoholvrije, drank die prima smaakt voor aanvang van het diner. Ik richt mij nu meer op de smaak van eten, dan met een glas wijn erbij.

Eigenlijk best gek toch, want in allerlei reclame-uitingen en tv-programma’s zoals Gort over de grens is juist de combinatie van eten en alcohol drinken een gegeven. Hoe dat dan zit, wie het weet mag het zeggen.

Ik geniet nu ook van het leven. Het leek mij eerst saai, zonder alcohol. Ik heb plezier om de capriolen die mijn dochter uithaalt, oké niet die blessure, de praatjes die ik met andere hondenbaasjes heb, van de winter als er sneeuw ligt en de hond erin gaat ravotten.

Ik ontspan bij een mooie serie op Netflix. Of in een warm bad na een dag hard werken.

Maar alcohol is zo sociaal geaccepteerd, het is overal zichtbaar en verkrijgbaar.

Hoe blijf ik standvastig nee zeggen, want geen druppel is geen druppel. Ook voor een matige drinker.

Stoppen is niet zo moeilijk, je neemt op een bepaald moment dat besluit.

En dan…volhouden? Tot wanneer en waarom?

Mijn grootste verleider moet nog komen…

Passen jullie met mij mee? Graag tot een volgende blog!