Al een jaar droogstaan en dan toch passen
Hoi, ik ben Nancy, 42 jaar, 17 jaar getrouwd, moeder van 3 kinderen en recent is ons gezin uitgebreid met een heerlijke ondeugende pup, maar deze ondeugd past prima bij ons gezin. Als bovenstaande even geen aandacht behoeft, houd ik mij bezig met werken, lezen, crossfit, wandelen en af en toe hardlopen. De komende tijd kan ik mijn energie kwijt met het opvoeden en socialiseren van onze pup, en heb ons aangemeld voor een puppy cursus. Daarnaast zal ik mijn conditie enigszins op peil moeten houden, omdat ik meedoe met The Nationals, dit is een fitness competitie waarbij atleten verdeeld over 5 divisies de strijd met elkaar aangaan. Waarom ik dit avontuur ben aangegaan vraag ik me ook nog af, maar goed dit staat dus gepland voor de komende weken. Ik houd dus wel een beetje van een uitdaging.
Waarom opnieuw meedoen met de IkPas-periode en daarbij wekelijks te gaan bloggen? Ik zie dit als een extra motivatie om opnieuw een jaar lang geen alcohol te drinken. De nieuwsbrieven vond ik vorig jaar interessant om te lezen (wat motiveert iemand?) en hopelijk heeft een ander dit met mijn blog.
Nu denk je misschien: ‘Al een jaar lang geen alcohol gedronken, dus waarom meedoen?’ Nou, simpelweg omdat ik het leuk vind om met z’n allen het avontuur aan te gaan, omdat het inspireert en motiveert en ik de vorige keren veel heb geleerd over wat het met je lichaam en geest doet.
In januari 2019 heb ik voor het eerst meegedaan met de IkPas, omdat ik wel eens wilde kijken of ik een maand lang zonder drank kon, en drank kun je lezen bij mij als wijn, maar als dit niet aanwezig was dan waren alle andere soorten drank waar alcohol in zat ook geen probleem om te drinken. In het Gronings zeggen we dan “als het mor doent”. Dit is een welbekende uitspraak in ons dorp. Ik weet nog toen ik begon in januari 2019, dat ik erover getwijfeld heb of ik het wel of niet zou meedelen aan anderen. Je krijgt toch snel de opmerking; ah eentje dan? Ik vroeg me af of ik onder de sociale druk zou bezwijken? Alcohol is immers behoorlijk sociaal geaccepteerd. Gelukkig bleek ik toch niet de enige te zijn, die meedeed met ‘Dry January’ en ben zonder al te veel problemen deze periode goed doorgekomen.
Tijdens mijn eerste IkPas-periode ben ik meer na gaan denken over mijn alcoholgebruik. Ik ben bewuster gaan leven. Dus niet alleen geen alcohol drinken, maar een gezondere levensstijl in zijn geheel proberen te hanteren. Inmiddels zag je het vaker in praatprogramma’s voorbijkomen, in het nieuws, op politiek gebied, Paul Blokhuis doet immers ook mee of valt mij dit nu gewoon op omdat ik er zelf meer mee bezig ben? In deze periode ben ik in aanraking gekomen met Crossfit en kon ik echt wel merken, wanneer ik de volgende ochtend een les had, of ik wel of niet gedronken had de avond ervoor…Ik raakte meer en meer nieuwsgierig naar het feit of drank nu echt zo slecht is en wanneer ben je eigenlijk verslaafd? Op het werk hadden we discussies over het onderwerp of een wijntje drinken nu wel zo gezond is. Ik denk dat we graag willen geloven dat het allemaal wel meevalt met die risico’s, maar we weten ook allemaal dat het niet zo is, toch? Het advies van het voedingscentrum is in ieder geval om helemaal niet te drinken.
Na de Dry January van 2019 ben ik mee gaan doen met de tweede IkPas-ronde van dat jaar: van Aswoensdag tot Pasen, zijnde 40 dagen. Deze ronde nummer twee verliep niet helemaal vlekkeloos, het is me toen niet gelukt om 40 dagen niet te drinken. Kwam dit nu omdat we uitkijken naar het voorjaar en de vogeltjes beginnen te fluiten? Geen idee, het is in ieder geval niet gelukt en achteraf baalde ik daar van. De rest van het jaar heb ik periodes afgewisseld met wel af en toe een wijntje en periodes van helemaal geen alcohol. Ik wist inmiddels dat ik het wel kan laten staan, dus ben dit dat vaker gaan doen. In december 2019 komt via een mail de IkPas-campagne weer voorbij en heb ik mij aangemeld voor de Dry January 2020. Ik ben verheugd jullie mee te delen dat ik nu nog Pas! Het bevalt mij uitstekend en voel me er goed bij.
Volgende keer vertel ik hoe het mij in 2020 vergaan is.
Daarom blogt Nancy:
Ik heb gemerkt dat ik het fijn vind om het onderwerp bespreekbaar te maken, gelukkig gaat dit steeds beter. Ik heb wel getwijfeld of ik dit zou doen of niet, maar ben van mening door dit juist wel bespreekbaar te maken dat er mensen (hopelijk) mee gaan doen met IkPas. Ik hoop dat meer mensen, net als ik, zich gaan afvragen: ‘Kan ik wel zonder drank’? Ben ik verslaafd of niet? In mijn omgeving is het zo normaal en sociaal geïntegreerd om te drinken. Ik ben daar eens goed over na gaan denken en NEE het is niet normaal zoals ik ben opgegroeid met drank. Ik denk zelfs dat als het nu op de markt zou komen dat het verboden zou zijn. Maar hoe maken we mensen bewust van het gevaar van drank en verslaving? En hoe wil je dat je kinderen gaan opgroeien? Ik ben voorstander van de campagne ‘de nix-afspraak’, echter roept dit in de omgeving best wat weerstand op, er zijn velen waarvan de kinderen op soms 15-jarige leeftijd er al eentje mee mogen drinken. Ik probeer dit mij thuis toch echt te voorkomen. Ik leg mijn kinderen nu al bijvoorbeeld de gevaren van drank uit, maar ja als je dan zelf nog elke week drinkt, is dat niet het beste voorbeeld. Dit is dus ook een reden waarom ik gestopt ben met drinken. Daarnaast wil ik het stigma doorbreken dat het ‘gezellig’ is om te drinken. Het grappige is dat tijdens mijn eerste IkPas-periode, op een feestje als eerste op de dansvloer stond…Hopelijk lukt het me via deze weg om meer mensen hierover na te laten denken en de standaard, zoals we die nu kennen, te veranderen. |