Blogger aan het woord

Begin deze week was er een item op tv, waarvoor ik even de keuken uit kwam omdat ik werd getriggerd door wat kreten over wijn. Ik dacht namelijk dat het over 0.0-wijn ging dus ik moest dit even horen. Helaas, 10 minuten lang geneuzel over zogenaamde natuurwijn, met de nodige alcohol. Over hoe ongewoon en feitelijk niet heel erg lekker zo’n onbehandelde wijn is. Ik hoorde met verbazing zelfs de vergelijking met ‘paardenzeik’. En dan staat een heuse sommelier op het laatst met een hemelse uitdrukking op zijn gezicht te walsen met een glas, waarvan de inhoud nog het meest leek op ongefilterd bietensap (dat schijnt overigens wel heel gezond te zijn). Daarbij verkondigend dat we dit toch echt móeten proberen, maar dat het op z’n minst een paar flessen oefening kost voordat je het een beetje kunt waarderen. Oftewel, je wordt op landelijke tv aangemoedigd meerdere flessen alcoholhoudende drank te nuttigen, terwijl die drank in beginsel niet te pruimen is. Ik ben afgehaakt en teruggekeerd naar de keuken en m’n glas Belvoir gemberwater.

Buiten het feit dat er iets wordt gepromoot waar hoogstwaarschijnlijk niemand op zit te wachten, vond het ik vooral heel verrassend met hoeveel speels gemak er reclame voor alcohol wordt gemaakt. Want commerciële zender, dus we mogen dit gewoon reclame noemen. Let wel, dit was rond 19:00 uur en dan zijn er heel veel kinderen onder de 18 wakker hè. Voorheen viel het me gewoon niet op, maar nu ik aan een 4^e Dry January bezig ben, zie ik heel helder hoe alcohol stiekem heel diep verweven is in het dagelijks leven. Of het nu zo’n stompzinnig item op tv is, of de sponsoring van noem maar een sport, de aanbiedingen en actie-displays met coole beanies in supermarkten of de gebruikelijke ‘vrijmibo’, alcohol is overal en de makers doen er op zeer slinkse wijze alles aan om ons zoveel mogelijk van hun drankje te laten innemen.

Nu ben ik inmiddels een doorgewinterde IkPasser en heb ik, mede door mijn sportieve ambities, geen enkele moeite meer om alcohol achterwege te laten. Maar ik lees ook blogs van mede-Passers die nog wel degelijk moeite ondervinden om het een maand vol te houden. Juist voor die mensen heb ik diep respect, want als je zo’n alcoholcraving eens of vaker kunt weerstaan, ben je echt een doorzetter en voor mij een topper! Ook als je het een keertje toch niet kunt laten, maar je pakt daarna de draad weer op, ook dan ben je absoluut op de goede weg. Oh enneuh Linda, dat laatste glas Merlot had niet door de gootsteen gehoeven hoor, daar kun je nog een heerlijke Boeuf Bourgignon mee maken en dan vervliegt de alcohol

Op het moment dat de nieuwsbrief met dit blog verschijnt is het echte aftellen begonnen, nog maar 5 dagen en dan ‘mag je weer’ … Maar ga je ook weer? Of is het stiekem toch best wel goed bevallen, zo’n alcoholpauze? Als we ergens een uitdaging of probleem hadden in januari, zakelijk of privé, is die dan groter en moeilijker geworden zonder alcohol? Zou een glas wijn, bier of whisky een positieve bijdrage hebben geleverd aan het oplossen van de uitdaging? Mijn ervaring is dat problemen en uitdagingen niet weggaan door het drinken van alcohol, we verdoven ze alleen maar en als de verdoving is uitgewerkt, komt de uitdaging keihard terug.

Voor mij is het na vier keer passen heel duidelijk, ik kan zonder alcohol en ik vind het nog bijzonder prettig ook. En als ik kan passen, dan kan iedereen het, daar ben ik van overtuigd! Mocht je nu nadenken of twijfelen over deelname aan een volgende challenge zoals ‘KortDroog 2023’, dan weet je diep van binnen al dat je het kan, je moet het alleen nog willen … Alle geluk en gezondheid gewenst en blijf geloven in jezelf!