Blogger aan het woord
Nu we al ruim over de helft zijn zit ik af en toe al even aan 1 februari te denken, de dag dat ik weer mág drinken, de dag dat ik het een maand volgehouden heb om het glas te laten staan. Hoe ga ik dat aanpakken? Ga ik het vieren? Vieren dat het mij gelukt is? En hoe dan? Met een borrel? Dat laatste is best een beetje raar, net zoiets als dat je eindelijk die tien kilo bent afgevallen, wat je doel was, en dat vervolgens gaat vieren bij een of andere fastfoodketen. Dat wordt hem niet denk ik. Maar zal ik vast een dag van tevoren dan een wijntje en eventueel een Palinka in huis halen, dat het er maar vast is, want dat heb ik dan wel verdiend? Of nee, alcohol verdien je niet, ook dat is onzin.
Zal ik dan gewoon doorgaan met mijn limonades en chocolademelk en kijken wat er gebeurt? Als ik nu niet echt behoefte aan een wijntje heb, dan heb ik dat ook niet op 1 februari zou je zeggen. Anderzijds, misschien is het makkelijker vol te houden omdat er een einddatum is en krijg ik op 1 februari acuut trek. Afijn, we moeten nog tien dagen dus ik hoef mij er nog niet druk over te maken.
Ondertussen slaap ik heerlijk, vooral wat rustiger en ik word minder vaak wakker van geluiden dus ik vermoed dat ik dieper slaap. Mijn energie is nog steeds ver boven gemiddeld, zodra ik wakker word, en nog voor de koffie, bedenk ik al zeker 5 klussen die ik die dag wil gaan doen. Ik word bijna moe van mijzelf, omdat ik niet alles kan doen wat ik wil en omdat mijn hoofd meer bedenkt dan mijn handen aan kunnen. Ondertussen ben ik wel erg blij met de bergen die ik verzet. Zou dat na 1 februari weer over zijn? Oh nee, ik ging niet alvast over 1 februari nadenken 🙂
Ik was gisteren op pad met een vriend uit het dorp die ook meedoet, hij vertelde dat hij voor het eerst in jaren 2 kopjes thee gedronken had, haha, dat heeft wel iets weg van mijn chocomelk drinken, hij vond het nog best lekker ook. Het is wel handig om iemand in de buurt te hebben die ook een maandje niet drinkt, we dronken ook regelmatig samen wat. Sterker nog, zodra we elkaar zagen ging de kurk van de fles. Nu doen we samen een siroopje en dat is net zo gezellig.
Één ding is mij nu in elk geval al duidelijk, het bevalt mij uitstekend deze eerste keer en ik ga volgend jaar absoluut weer meedoen. Nu nog de rest van de maand volmaken.
Gerelateerd
Blogger aan het woord
Nou dat was het dan, bijna aan de einddatum, nog 4 dagen te gaan. In mijn vorige blog schreef ik dat ik nog niet wist hoe ik verder zou gaan…
Blogger aan het woord
We zijn halverwege! Het verbaast mij wel een beetje hoe makkelijk het mij uiteindelijk afgaat. Ik had toch wat meer problemen verwacht, maar ik geniet intens van mijn sapjes, limonades…
Blogger aan het woord
Ik ben Sonia, 56 jaar en ik woon al meer dan tien jaar in Hongarije. Ik woon hier min of meer zelfvoorzienend samen met mijn dieren op een klein boerderijtje…