Na de pauze

Ik hoor het mezelf zeggen: “Ja leuk! Dan kom ik bij jou een nachtje logeren en dan drinken we samen lekker een wijntje.” Shit waarom zeg ik dat nou?!

Er schiet meteen van alles door mijn hoofd. Dat moet dan wel na 28 maart, anders is het ook niet gezellig. Het is wel gezelliger met een wijntje erbij. Ja maar, zegt het stemmetje in mijn hoofd, je hebt ook aan jezelf beloofd dat je nog langer wilde doorzetten en misschien wel helemaal geen alcohol meer wilde drinken. Maar heb ik dan nog wel van die leuke ‘doorzakavondjes’ waarop je schatert van het lachen en onbevangen lol hebt?

En hoe eindigen die avondjes meestal? Met veel hoofdpijn en spijt de dag erna. Waarom heb ik zoveel gedronken, wat heb ik eigenlijk allemaal gezegd…Oh nee heb ik dat ook verteld…

Ik probeer de momenten voor me te halen hoe ik juist niet wil zijn. En hoe wil ik met alcohol omgaan na deze IkPas-periode? Ga ik wel weer een wijntje drinken of laat ik het hierbij. Een ding ik zeker, ik ga niet meer zoveel drinken als hiervoor. Een wijntje kan zeker, maar als ik merk dat het weer te veel wordt, stop ik helemaal.