Blogger aan het woord

Eerst zal ik mij even voorstellen. Ik ben Tamara en ben 38 jaar oud. Een moeder van een lieve dochter van zes jaar, en al bijna 19 jaar samen met mijn partner. Ik vind het heerlijk om te borrelen in het weekend, maar diep van binnen weet ik dat het tijd wordt om het eens anders te gaan doen. Ook al drink ik doordeweeks eigenlijk nooit, in het weekend kan ik soms wel stevig doordrinken.

Het is dag vier van mijn 40 dagen geen druppel challenge, maar dag 53 van mijn alcoholvrije periode. Ik heb al twee keer eerder meegedaan aan Dry January, maar nu merkte ik dat ik behoefte had aan een langere alcoholvrije periode. In november vorig jaar heb ik hier een besluit in genomen. Na een met alcohol doordrenkte avond werd ik (letterlijk en figuurlijk) wakker. Nog niet eerder had ik mij zo slecht gevoeld. Lichamelijk, maar vooral geestelijk. Een serieuze mentale kater. Nog dronken strompelde ik naar de wc, en ik voelde al: deze dag wordt een hele slechte. Ik kon mij nog weinig herinneren van de vorige avond, maar als ik mijn partner mag geloven, heb ik toch een behoorlijk dronken indruk gemaakt. Ai! Ik keek naar mezelf in de spiegel, de mascara op mijn wangen en een pafferig gezicht. Ik had hoofdpijn en was ontzettend misselijk. Eén ding wist ik zeker, dit wil ik niet meer.

In de aanloop naar januari nam ik het er nog lekker van. Misschien wel ter voorbereiding op wat komen ging. Ik dronk meer dan gebruikelijk (soms ook doordeweeks, terwijl ik met mezelf de afspraak heb dat niet te doen), en was mij erg bewust van het feit dat dit binnenkort voorbij zou zijn. Toen kwam kerst (heerlijk genoten van de borrels!) en oud en nieuw (te veel genoten van de borrels) en daarna moest ik er toch echt aan geloven. Gek genoeg, voelde ik dat ik er klaar voor was. En ik ging er voor!

Nu ik inmiddels ruim zeven weken verder ben, heb ik veel na kunnen denken over wat alcohol voor mij betekent, en is voor mij duidelijk geworden dat ik er minder controle over heb dan ik zou willen. Ik zou er absoluut geen moeite mee hebben om er af en toe één te drinken, heus niet. En voor wie dat kan, ik ben jaloers. Want bij het eerste drankje, ben ik alweer bezig met de volgende. En dan kun je vast wel voorspellen hoe het verder zal verlopen. En hoe het eindigt, namelijk dat ik meer drink dan goed voor mij is, en de volgende dag in meer of mindere mate spijt heb van mijn keuzes van de dag daarvoor. Ook wanneer ik niet heel veel heb gedronken, merk ik dit toch steeds vaker bij mezelf op. Het zal ook zeker met de leeftijd te maken hebben.

Door mezelf uit te dagen een lange tijd niet te drinken (hoe lang kan ik nog niet voor mezelf bepalen, voor altijd kan ik nog niet bevatten dus leef ik van challenge naar challenge), hoop ik een andere relatie te krijgen met alcohol. Wat het in de toekomst ook voor mij gaat betekenen. Op dit moment kan ik genieten van koffie, thee en alcoholvrije drankjes. Dit verveelt nog niet. Ik vind de frisse ochtenden heerlijk, en dit realiseer ik mij vooral op zondag. Regelmatig wordt ik lekker vroeg wakker, en heb dan de hele dag nog voor mij. Ik zie dat mijn huid er enorm van opknapt, en voel mij over het algemeen gezonder. Dit heeft dan ook weer veel invloed op mijn gevoel van eigenwaarde. Ik voel mijzelf letterlijk opbloeien, en ben dan ook nieuwsgierig naar de komende, alcoholvrije en frisse periode.

Maar volgende week meer. Dan vertel ik graag hoe het verder gaat met mijn uitdaging, en hoe ik mijn nieuwe frisse leven ervaar.