Cravings

Nu het einde van de 40 dagen geen druppel challenge in zicht is, beginnen mijn cravings toe te nemen. M’n brein denkt: Joehoeoe, binnenkort mag ik weer een wijntje! Tja, dat was nu precies niet de bedoeling. Mijn doel met de IkPas-periodes is om te bereiken dat alcohol een minimale rol in mijn leven speelt. Ik denk namelijk dat ik pas echt vrij ben van de afhankelijkheid ofwel verslaving als alcohol onbelangrijk voor me is geworden. Daar ben ik duidelijk nog niet.

Hoe ik de periode na IkPas ga aanpakken, weet ik nog niet goed. Ga ik op wilskracht door met passen? Nog meer boeken over alcohol lezen? Beide strategieën hebben enigszins geholpen, maar niet genoeg. Of ga ik juist een poosje de focus van alcohol af halen voor mezelf? Ik heb gelukkig nog een paar dagen om daarover na te denken.

Intussen geniet ik enorm van het begin van de lente. Het is langer licht, de temperaturen gaan ietsje omhoog, ik zie overal knoppen en bloemetjes. Ik bof ontzettend met een flinke moestuin achter m’n huis. Alles is al omgespit en de eerste plantjes staan in de vensterbank te ontkiemen. Ik heb heel veel zin om echt in de tuin aan de slag te gaan!

Verder ben ik nog steeds(!) in een opruimbui. De schuur heeft afgelopen weekend een transformatie ondergaan, het grofvuil is langsgeweest en heeft lekker veel meegenomen, het huis is fris en opgeruimd. Het voelt heerlijk! De kinderen hadden enige aansporing nodig om mee te helpen en bijvoorbeeld hun eigen spullen in de vaatwasser te zetten. Maar het gaat steeds beter en ze lijken het erg prettig te vinden dat het zo opgeruimd is.

Ten slotte rijdt m’n nieuwe fiets fantastisch. Ik ben in het najaar flink getroffen door COVID-19 en heb mijn conditie nog niet terug, maar ik fiets steeds meer en harder. Ik kijk enorm uit naar lange fietstochten als het echt lekker weer is!

Laat die wijn trouwens maar zitten; genoeg leukere dingen om naar uit te kijken.