Deelnemer aan het woord

Dan tóch maar een keer een bericht plaatsen. Heb er best lang tegenaan gehikt om het te doen. Je moet het immers niet teveel over jezelf hebben, maar het besef dat het over mijzelf gaat is geland. Toen ik 45 jaar geleden abrupt ben gestopt met roken dacht ik ‘beter stoppen met roken dan met drinken’. Roken zag ik als een verslaving en ondervond er ook de nadelige gevolgen van. Drinken daarentegen was gezellig en had alleen maar positieve effecten. Ik moet nu een heel stuk overslaan in de tijd waar ik niet trots op ben. Ruim vier jaar geleden is mijn broer overleden. Dat heeft er bij mij, en in ons gezin, behoorlijk ingehakt. Al langere tijd was ik mij bewust van het (veel) te veel drinken en dat dit moest stoppen. Het proberen ging met ups en downs. Wel was ik aardig op weg, maar na de dood van mijn broer dreigde het weer helemaal te escaleren.

Toen kwam er een omslag. Ik heb een advies van de uitvaartondernemer opgevolgd (om een andere kwestie) en ben voor de spiegel gaan staan. Heb mezelf in de ogen gekeken en mij toen de vraag gesteld of ik door zou gaan met mijn drinkgedrag, óf stoppen. Ik besefte me heel goed dat het een zware klus zou worden, maar evenzeer dat het fataal zou aflopen wanneer ik door zou gaan met mijn ‘gewoonte’. Zo heb ik dagen… nachten nagedacht en mij afgevraagd: ‘WANNEER?’ Inmiddels had ik gelezen over Dry January. Ik had wel eens gehoord dat je niet op 1 januari moet stoppen omdat dat niet zou werken. Daarom kwam de gedachte bovendrijven om op 2 januari te stoppen en heb ik me aangemeld bij Dry January. En mensen: het bevalt me uitstekend! meld me iedere maand aan voor de volgende challenge en heb me dus ook voor: ‘Fit voor vakantie’ aangemeld.

Gelukkig ervaar ik veel (bekende) voordelen. Om er 1 te noemen: Een verpakking van 6 flessen van 1½ ltr. bruiswater kost mij € 2,94 excl. statiegeld (bij de gele supermarkt). Dat gaat er momenteel minstens door in 1 week. Als ik bereken wat mijn alcoholgebruik kostte per week komt het schaamrood mij om de kaken!

Een aardige bijkomstigheid is, dat ik van 94 naar 83.4 kg ben gegaan. Geen alcohol betekent (voor mij tenminste) een stuk minder trek in allerlei tussendoortjes. Deze combi zal ongetwijfeld tot dit resultaat hebben geleid.

Wat wil ik zeggen met dit verhaal? “Het kán dus!”  Zelf geloof ik niet zo in allerlei middeltjes. Tenminste niet als je er zelf niet achter staat of klaar voor bent. Mijn advies zou zijn: die knop in je hoofd moet om. Nogmaals, ik ben er bepaald niet trots op dat ik -volgens de mensen die ervoor geleerd hebben- in de categorie thuishoorde van mensen die hulp moesten zoeken. Maar mijn overtuiging is dat wanneer jij jezelf in die spiegel in de ogen kijkt en de vraag stelt of je zo verder wilt… én jij die knop in je hoofd durft om te zetten…dat het kán. En stél dat het je dan toch niet lukt zonder hulp; zoek dan die  hulp, pak die hulp, grijp die met beide handen aan. De eerste en belangrijkste stap heb je dan al gezet!

Dan even iets anders: ik lees of hoor wel eens dat het moeilijk is om aan te geven dat je ‘niet drinkt’, maar dat hoeft helemaal niet. Je kunt trouwens bepaalde opmerkingen vóór zijn, door bijvoorbeeld bij de koffie al het koekje o.i.d. te weigeren zo van ‘Ben een beetje aan het minderen. ‘Meestal gaat men er even op in en vervolg ik: ‘De eerste kilo’s zijn er af. Bijna geen tussendoortjes en sinds januari geen alcohol meer, gaat dubbel zo snel.’ Zo ligt de aandacht niet meer alleen bij de alcohol. En zie daar, over het algemeen alleen maar verbaasde en/of instemmende gezichten en opmerkingen. Echt, het kent alleen maar voordelen. We zijn momenteel met vakantie waar we al meer dan dertig jaar komen. Ik merkte één dezer dagen in de supermarkt hoeveel rust me het geeft! Ik was jarenlang alleen maar bezig met de inkoop van bier, wijn en iets sterkers. Deels zichtbaar voor mijn vrouw deels stiekem. Dat is gewoon voorbij, ik ben zó blij!

Mattheus (68 jaar)