Gerb de Column Schrijver: Heftig drankje

“Na het eerste glas zie je de dingen zoals je ze graag wilt zien. Na het tweede glas zie je de dingen zoals ze niet zijn en na het derde glas zie je de dingen zoals ze werkelijk zijn en dat is nog het meest afschuwelijke van alles”.

Misschien heb je deze quote van Oscar Wilde al eens ergens gelezen. Hij beschrijft zijn ervaring met het drinken van absint. Een heftig alcoholisch drankje, kort uitgelegd. Zo heftig dat het zelfs in 1909 verboden werd in ons land. De opiumwet bestond toen nog niet eens, kun je nagaan. Absint zou tot waanzin leiden. Er zit namelijk een goedje in dat zorgt voor hallucinaties. Dit in combinatie met een alcoholpercentage oplopend tot 70%. Eén en één is twee zullen we maar zeggen. Musea hangen vol met de effecten van absint. Vincent van Gogh en Picasso dronken het goedje regelmatig. Al dat geel in de werken van Van Gogh is het resultaat van de vele absinthallucinaties die hij had. Picasso schilderde ook graag onder invloed van absint. Kijk maar eens naar een aantal werken van hem. Nee, je ziet niet dubbel, hij bedoelde het zo. In 2004 werd het verbod op absint opgeheven. De regering vond dat het drankje geen gevaar voor de volksgezondheid meer vormde. Tenminste, als je er niet te veel van drinkt. Maar ja, dat geldt natuurlijk voor alle alcoholische drankjes.

Waarom dit verhaal? Ik sprak deze week een kennis die een aantal van mijn blogs had gelezen. Hij vroeg me hoe het ging met het ‘niet drinken’ en zijn opmerking erna kwam écht even bij me binnen: “Ik wist niet dat je een alcoholprobleem had, joh”, zei hij. In de drie minuten erna heb ik hem uiteraard even goed uitgelegd dat dat niet het geval is en waarom ik nu 40 dagen niet drink. Hij vond het onzin en merkte op: “Als je dan toch niet zo veel drinkt, waarom doe je dan mee aan die actie?” Al snel merkte ik dat ik hem toch niet kon overtuigen en vroeg maar naar wat hij dit weekend ging doen. “Ik ga naar een absintfeestje”. Toen mocht hij mij in drie minuten het een en ander uitleggen. Ik kende absint wel, maar het schijnt dat er een heel ritueel bestaat rondom het drinken van absint. Net zoals vóór het verbod in 1909 gedaan werd, is het de bedoeling dat je een lepel met suiker op het glas legt en daar een beetje water over giet. Weten we dat ook weer. “Lekker spacen na drie glazen”, voegde hij toe aan zijn uitleg. Ik moest er de hele dag aan denken. Een absintfeestje…

Gisteren kwam ik de hierboven genoemde kennis tegen in de supermarkt. Ik vroeg hem uiteraard hoe zijn feestje was geweest. Hij vertelde me dat hij vroegtijdig thuis gebracht werd door een vriend, want het ging ‘iets te hard’. “De laatste keer dat ik naar zo’n feestje gegaan ben”, zei hij. Ik moest stiekem toch wel lachen, terwijl hij snel een ander gangpad in liep. Onderweg terug naar huis dacht ik nog; ze hebben het vroeger niet voor niets verboden. Helaas viel het geplande leuke avondje van mijn kennis in het water. Gelukkig heeft hij allebei z’n oren nog.