Harmke op vakantie: We don’t drink alcohol

Voor de tweede keer dit jaar doe ik mee aan IkPas. Tussendoor heb ik ook geen alcohol gedronken. Tot mijn eigen verbazing had ik geen moeite om na de actie in januari door te gaan en daarna ook met de 40 dagenactie mee te gaan doen.

Ik heb verschillende moeilijke momenten gehad, die eerste weken. Vrijwel altijd ging het om behoefte aan ontspanning na een lange werkdag/avond. Of omdat ik het zo gezellig vond. Ik had de gewoonte om regelmatig na een avond werken om te rijden voor een paar biertjes of wijntjes in café of restaurant. In huis hebben we nauwelijks alcohol. Mijn vriend drinkt niet en ik wil mijzelf beschermen. Want is een fles eenmaal open, dan houd ik het niet bij een paar glazen. Al met al geen gedrag waar ik trots op ben.

Die eerste weken dus: hoe toch aan die ontspanning en gezelligheid te komen? Maar dan niet via dat biertje of dat wijntje? Al een paar maanden geleden heb ik een redelijk goede alcoholvrije wijn (niet een flauw druivendrankje maar een lekker pittig alternatief) ontdekt. Ik weet dat het de associatie met alcohol drinken in stand kan houden. Toch kan ik achteraf zeggen dat het drinken van dit goedje, geschonken in een mooi groot wijnglas, mij zoveel plezier, ontspanning en gezelligheid brengt dat het mij heeft geholpen juist niet de associatie met alcohol erbij te hebben.  Wanneer ik uit eten ga, houdt ik het bij een o.o biertje, want een goede alcoholloze wijn kennen ze nog niet in een restaurant.

Inmiddels  ruim twee maanden verder. En ik ben op vakantie op een eiland waar we langs heuvels vol prille wijnranken komen en vele borden tegenkomen met daarop uitnodigingen voor het wijn proeven in deze en gene ‘winery’. Een eiland waar de zon heerlijk schijnt en de toeristen stroom gelukkig nog niet helemaal op gang is gekomen maar de plaatselijke bewoners zich zelf tegoed doen aan wijn en likeurtjes. Oef, dacht ik van te voren. Hoe zal dit gaan? Want ik wist wel zeker dat hier het begrip ‘alcoholloze wijn of bier’ vloeken in de kerk is. En juist op vakantie vind ik het zo heerlijk om verschillende drankjes van de streek uit te proberen als onderdeel van het genieten. Meteen de tweede dag kwam al de test: een zeer vriendelijke eigenaar van het restaurant, waar we net als enige gasten hebben gegeten, wil ons letterlijk een souvenir ‘schenken’. We hebben al betaald en staan op het punt weg te gaan. In rap tempo staan er drie glaasjes op tafel en reikt hij naar één van de vele flessen. We lachen vriendelijk en beleefd en ik hoor mijzelf zeggen ‘no thank you, we don’t drink alcohol’. Met nadruk op ‘we’. Want tot dan toe was het mijn vriend die dit op vakanties en bij feesten en partijen zei. En ik nam er dan nog eentje… De goede man keek ons met grote ogen aan en zei tot drie maal toe dat er maar héél  weinig alcohol in zit. Elke keer wimpelden we weer vriendelijk af. Ik vond dat niet aardig van ons, maar toen ik buiten stond dacht ik ‘yes!’.

Ik vertel mijn vriend later dat ik een aantal jaren geleden nooit had kunnen denken dat ik hardop uit zou spreken dat ik geen alcohol drink. Oke, het was dan wel in het Engels maar het begin is er.

Het is nu ruim een week later, we zijn nog steeds op het mooie eiland. Ik heb geen enkel moment gedacht dat ik minder geniet omdat ik geen alcohol drink. Misschien heb ik makkelijk praten omdat mijn reisgezel totaal niet om alcohol geeft en ik dus niet geplaagd wordt door iemand naast mij die met zichtbaar genoegen van een wijntje nipt. Toch begint langzaam bij mij het besef door te dringen dat het niet zozeer de alcohol is waar ik aan verslaafd ben (hopelijk durf ik nog eens te zeggen: was), maar aan het ‘idee’ dat alleen alcohol mij ontspanning geeft en plezier. Ik ontdek dat het mij vooral gaat om een reden te kunnen hebben om te mogen ontspannen. (Zo simpel is het natuurlijk niet helemaal, want sommige wijnen en bieren zijn gewoon superlekker, het gaat ook om smaak).

Ik lees het bij meer mensen op deze site: alcohol drinken is vaak geen keuze meer maar een (ongezonde) gewoonte geworden. Ik weet niet of ik nog eens voor een glaasje alcohol zal kiezen. Na al die jaren van gewoonte vind ik het een verademing om te ontdekken dat ik in staat ben die te doorbreken en mij er nog beter door te voelen ook.

Harmke