Ria: ik ben trots op mezelf

Als dochter van een alcoholiste is drinken nooit iets geweest dat ik helemaal zonder waarschuwend stemmetje in mijn hoofd deed. Altijd waren er die vragen: Is dit al te veel? Drink ik wel om de goede redenen? Kan ik zonder?
Een half jaar geleden kwam mijn leven volledig op zijn kop te staan: man weg, op zoek naar een ander huis, en alle dagelijkse dingen moesten gewoon doorgaan. Als er een vriendin langskwam, als ik ging koken, als ik een zware dag had, of gewoon iets gezelligs wilde doen, dronk ik een wijntje. Nooit meer dan twee, maar op een gegeven moment wel bijna elke dag.
Eind december hoorde ik op de radio een paar keer de oproep voorbij komen om mee te doen met Ik Pas. En ondanks het idee dat dit misschien niet de beste periode in mijn leven was om mee te doen, bedacht ik dat het dat misschien juist wél was. Omdat ik nu aan mezelf kon laten zien dat ik ook dit kon. Net als het alleen verder gaan, het ondanks dat goed zorgen voor mijn drie pubers, het zoeken van een huis en het zorgen dat het op mijn werk goed loopt.