Blogger speaking

Daar ging ik dan op oudejaarsdag. Met al mijn goede voornemens wilde ik het nieuwe jaar in. Door een stomme onhandige, te lange autorit met twee meiden op één stoel voelde ik al meteen dat er iets fout ging in de rug. Ik stapte uit en na een laatste avond wijn, BAM, de rug hield ermee op. Au! En mijn avond eindigde plat in bed.

Ik zou liegen als ik zei dat ik toen nog zin had in de IkPas-periode, want alle verdoving was welkom. Dus heb ik een dag gesmokkeld en ben 2 januari pas gaan passen. Maar wat doe je dan als je graag op de crosstrainer het nieuwe jaar in wil gaan? En als je beseft dat een volgend wijntje uitstel van executie is?

De zin om dit avontuur aan te gaan werd ineens een soort van nachtmerrie en door de pijn ging alles, inclusief de wervels, op slot. Maar ik ben geen opgever en verzin onmiddellijk oplossingen, alternatieven en realiseerde mij dat ik buiten de pijnstilling geen drank nodig heb. Want al is de pijn niet fijn, het wordt nog lastiger met wijn. En al zit het duiveltje Rioja op mijn schouders, laat hem er maar af vallen. Ik heb hier nu voor gekozen, dus verman ik mezelf en ben ik op zoek gegaan naar de dingen die wel kunnen.

En dat kunnen wij dus allemaal, wel of geen rugpijn. Het niet-drinken geeft een soort van leegte, onrust en daar moeten we mee dealen. Wat kan ik wel?

Wandelen, lekkere dingen koken, en in mijn geval mijn geld uitgegeven aan een cupping sessie thuis. Om de rug wat losser te maken en de afvalstoffen eruit te trekken. Prettige bijkomstigheid als je stopt met alcohol. Wauw, wat een ervaring. Het was geen pijnloze sessie, maar wel een hele nuttige en wat een gevoel van verlichting erna. Een soort ‘natural high’, beter dan die van een fles Rioja.

En dat geeft de burger moed. En ik besef dat, of het nu mental issues zijn of fysieke, drank maakt het zeker niet goed. De pijn en de leegte/onrust omarmen en zoeken naar een alternatief is een uitdagende bezigheid en geeft mij weer moed om verder te gaan.

Ik hoop dat de komende weken de zenuwen tussen de wervels mij gaan belonen voor deze weg. Dat ik geen pijnstillers meer nodig heb, en pak nog een lekkere ontspanningsthee.

Tot volgende week.