Blogger speaking

Bij het verschijnen van deze nieuwsbrief gaan we de laatste dag van deze alcoholpauze in. Wat een eer dat ik deze periode samen met het IkPas-team én jou mag afsluiten. Het slotbetoog of de epiloog is natuurlijk aan het team, maar hierbij mijn laatste blogje voor de editie van 2024:

Missie volbracht? Hmm.. ik denk: grotendeels wel. Bij aanvang heb ik weer teveel doelen gesteld náást het afslaan van de alcoholische versnaperingen. Maar als ik Zuiver kijk naar het Passen, heb ik het er de afgelopen vijf-en-een-halve week redelijk goed vanaf gebracht. Eén avondje de teugels wat laten vieren toen ik iets te vieren hád, maar verder kan mijn lichaam trots op me zijn. En: ik moet ook gewoon trots op mijn lichaam zijn. De verwachting dat ik na deze 40 dagen ineens enorm gespierd zou zijn, was weer een vergeefse illusie. Letterlijk ijdele hoop. Doordat ik een nieuwe baan zocht en vond en daarnaast mijn eigen bedrijf opstarten wil, kwam ik weinig toe aan werken aan mijn lichaam. Van alleen stoppen met drinken, word je niet bulkig; dat besef is er heus. Ik leg mij er enigszins bij neer dat ik nooit zo’n Michelin-poppetje worden zal. En dat hoeft ook helemaal niet. Straks gewoon weer lekker veel bewegen, een beetje in vorm blijven.

De jongeren nu móeten allemaal maar van die opgeblazen kereltjes worden. Gelukkig ben ik opgegroeid in de tijd dat dat helemaal niet zo belangrijk was. Hét toonbeeld van coolness was bijvoorbeeld The Fonz, gespeeld door Henry Winkler in Happy Days. Met hem moest je niet sollen. Maar de knul had slechts een lengte van 168 cm en woog 66 kilogram! Wie ik ook altijd heel cool vond, was Billy Idol. Als je daar nu videoclips van bekijkt, zie je dat hij maar iele armpjes had; maar dat boeide toen niet. Wat mij betreft, nog steeds niet. Maar het zogenaamde ideaalbeeld is in korte tijd veranderd, naar onnozele Amerikaanse maatstaven: jonge vrouwen ’behoren’ een dik en gespierd achterwerk te hebben; jongens een sixpack en bolle ledematen…

Laatst zat er tijdens een pubquiz een groepje bodybuildertjes achter ons. Ze hadden het over mijn biceps, of het ontbreken ervan. Dan kun je het net zo goed over mijn weelderige haardracht hebben. Oppervlakkig volk. ”Hoe gaan jullie met de quiz?” –ergens onderaan, zo bleek. Verrassend.
Laat een ander in z’n waarde. Maar geloof ook in je eigen waarde. Ik ben een respectabele 1,87 meter en weeg zo’n 82 kilo. Een platte buik, ’k heb een minimaal gehalte lichaamsvet. Dáár hoef ik het biertjes-drinken niet voor te laten. Nou hoopte ik dus op iets meer spiermassa-opbouw, maar dat bleef uit. Voor zover zichtbaar, dan. Ik sliep ook niet beter, slechter zelfs. En mijn extra verkregen energie ging op aan de vele veranderingen op diverse vlakken. Wat er van binnen is gebeurd tijdens het passen, is niet meetbaar. Maar even ‘de kurk op de fles’ te laten, kan zeker geen kwaad en ik ben wederom blij en trots dat ik heb meegedaan aan deze jaarlijkse actie. Het voelde goed om af en toe enige groepsdruk en ’goesting’ te trotseren. Ik heb het idee dat ik weer wat steviger in de schoenen sta en goed voorbereid ben op de komende kermissen (de eerste tijdens Pasen in mijn woonplaats), festivals en andere evenementen. Ik heb er zin in en mag van mezelf dan best wel weer genieten van een klein bièrtje, of zeven. Maar met het koppie erbij.

Wat ga jíj vanaf morgen doen? Helemáál stoppen met alcohol, alles weer inhalen, ’van-God-los’, nog even door met pauzeren, sterk minderen..? Doe vooral waar jij je goed bij voelt, wat jóu gelukkig maakt. Je hebt als het goed is in de afgelopen veertig dagen gemerkt dat je best een avond, een weekend, etentje, ’derde helft’ of feestje kunt doorstaan zonder alcohol te drinken. Je hebt vast ervaren dat dat eigenlijk met evenveel lol kan als wanneer je drinkt. En misschien genoot je er nog wel méér van, omdat je alles bewust hebt meegemaakt. Goede gesprekken zitten nog volledig in je geheugen, grappige voorvallen kun je levendig navertellen, de volgende dag geen spijt, kater of lichte twijfels of je iets verkeerds hebt gedaan of gezegd.. Hoe dan ook, déze challenge heb je (zo goed als) gehaald! Daar mag je trots op zijn. Voor de rest van het jaar wens ik je veel wijsheid, gezondheid en vooral veel plezier en gezelligheid toe. Allereerst een heel leuke IkPaas. Tot blogs!